Zorgverleners en overheid stellen zich ten doel in de huidige coronacrisis de ouderen en chronisch zieken te beschermen tegen  besmetting. De mededeling dat mondmaskers voor verzorgend personeel en cliënten in de thuissituatie en verzorgingscentra niet nodig zijn, heeft een bom gelegd onder een gezamenlijk gedragen beleid. Het RIVM wijkt af van het huidige WHO-standpunt, dat mondmaskers een onderdeel moeten zijn van de preventieve maatregelen. Als argument wordt onder andere verkeerd gebruik naar voren gebracht. Personeel voelt zich miskend. Ouderen voelen zich bedreigd door de houding en uitlatingen van onze regeringsleiders.

De gevolgen van onvoldoende bescherming staan bij velen in de ziel gebrand en weer dreigt de capaciteit van onze gezondheidszorg niet opgewassen tegen het toenemend aantal besmettingen en ziekenhuisopnames. In supermarkten, restaurants en openbaar vervoer worden mondmaskers door de overheid aangeraden. Daar bieden mondmaskers blijkbaar wél bescherming en zorgen ze ervoor dat we alert blijven. Waarom draagt een goed gebruik van mondmaskers volgens het RIVM dan niet bij aan veiligheid van cliënt en verzorgend personeel? Een bevredigend antwoord op deze vraag is nog steeds niet gegeven.

Bij vele dagelijks terugkerende handelingen kan de afstand van 1,5 meter onmogelijk  worden gehandhaafd. De kosten van mondmaskers zijn aanzienlijk en moeten nu door de cliënten of de thuiszorg worden opgebracht. Onhygiënisch en onverantwoord hergebruik wordt dan  verleidelijk. Hoe kunnen we op een efficiënte manier uit deze splijtende spagaat ontsnappen?
Gemeente en zorgverzekeraars kunnen hierbij een rol spelen. Als we het mondmasker, net als verbandmiddelen of steunkousen beschouwen als een door de apotheker middels een recept te verstrekken erkend medisch hulpmiddel, dan zijn we direct van het vergoedingsprobleem en de wildgroei in ongecontroleerde en mogelijk voor de gezondheid gevaarlijke mondmaskers af.

De apotheek zal middels de bijsluiter en instructie bijdragen aan juist en hygiënisch gebruik. Iedere patiënt met een indicatie voor thuiszorg of opname in een zorgcentrum kan  automatisch mondmaskers voor zichzelf en de bezoekende thuiszorg krijgen uit het budget van het zorgkantoor. Afhankelijk van de frequentie van verplegende en verzorgende handelingen kan het recept hiervoor met het vereiste aantal worden uitgeschreven. Verzorgenden hoeven niet uit eigen middelen mondmaskers aan te schaffen en in te schatten of het gebruik nodig is, want ze liggen bij de cliënt voor ze klaar. De indicatie is gesteld en het recept is verstrekt. Het kostenaspect zal geen rol meer spelen. Mondmaskers die voldoen aan kwaliteitseisen op het gebied van veiligheid, comfort en milieuverontreiniging kunnen centraal worden gecontroleerd en ingekocht. Verstrekking op recept bij een vastgestelde zorgindicatie  is efficiënt, eerlijk en controleerbaar en biedt veiligheid voor zorgbehoeftige patiënten en zorgverlenend personeel.